Bloeme Evers-Emden (1926-2016) is de dochter van een Amsterdamse diamantbewerker. Als enige van het Joodse gezin overleeft ze de oorlog. Vanaf 1943 zat ze ondergedoken. Maar in 1944 werd ze verraden en belandde uiteindelijk in Auschwitz. Eenmaal terug in Nederland sticht ze met de kunstexpert/taxateur Hans Evers een gezin. In 1989 promoveert Bloeme Evers als psychologe op baanbrekend onderzoek naar stoornissen die het gevolg zijn van complicaties tijdens de zwangerschap of bevalling. Ze publiceert vier studies over kinderen in de onderduik, steeds vanuit een ander perspectief. Haar meest recente boek, Ik blijf zitten totdat ik geboren ben, is een vervolg op deze reeks. Ditmaal komen ook de ervaringen van iets oudere onderduikers aan bod, waaronder die van Bloeme Evers zelf, zij was zeventien toen ze moest onderduiken. Eerder verscheen bij Uitgeverij Van Praag haar autobiografie: Als een pluisje in de wind. Op 18 juli 2016 is Bloeme op 90-jarige leeftijd in Israël overleden. |